کویته قالب چیست؟

کویته قالب (Cavity) به حفره یا فضای خالی طراحی‌شده در بدنه قالب اشاره دارد که دقیقاً معکوس شکل قطعه نهایی پلاستیکی را ایجاد می‌کند. این حفره‌ها معمولاً در بخش ثابت (سطح نگهدارنده) و متحرک (هسته کشنده) قالب، با دقت میکرونی تراش‌کاری می‌شوند. فرآیند کار بدین صورت است: مواد پلیمری ذوب‌شده مثل پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن، نایلون یا ABS تحت فشار بالا (گاهی تا ۲۰۰۰ بار) از طریق سیستم راهگاه‌ها (Runner) به داخل این کویته‌ها تزریق می‌شوند. مواد مذاب فضای حفره را کاملاً پر می‌کنند و جزئیات ظریف سطح قطعه را شکل می‌دهند.

تعداد کویته‌ ها

تعداد کویته قالب یک تصمیم فنی و اقتصادی سرنوشت‌ساز است که پایه‌های موفقیت یا شکست یک پروژه تولیدی را می‌سازد. این عدد ساده، مستقیماً بر هزینه سرمایه‌گذاری اولیه (ساخت قالب)، سرعت خط تولید، کیفیت قطعات، هزینه نهایی هر محصول و حتی انعطاف‌پذیری در پاسخ به تغییرات بازار تأثیر می‌گذارد. قالب‌ها از ساده‌ترین حالت تک‌کویته ۱ Cavityکه برای نمونه‌سازی یا تولید بسیار محدود مناسب است، تا قالب‌های چندصد کویته‌ای (برای تولید انبوه قطعات ریز مانند سرسوزن یا چرخ دنده‌های میکرونی) متغیرند. انتخاب گزینه بهینه نیازمند تحلیل چندبعدی و در نظر گرفتن فاکتورهای زیر است:

۱. تیراژ تولید

- تولید انبوه (میلیون‌ها قطعه در سال): در این سناریو، قالب‌های پرکویته (۱۶، ۳۲، ۶۴، ۱۲۸ یا حتی بیشتر) کاملاً توجیه‌پذیر هستند. افزایش تعداد کویته‌ها به معنای تولید چندین قطعه در هر سیکل (باز و بسته شدن قالب) است. این امر زمان تولید کل سفارش را به شدت کاهش می‌دهد. مزیت بزرگ اقتصادی آن، تقسیم هزینه‌های ثابت (انرژی مصرفی ماشین، هزینه نیروی کار ساعتی، استهلاک تجهیزات) روی تعداد بیشتری قطعه است. در نتیجه، بهای تمام شده هر قطعه به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد و سودآوری افزایش پیدا می‌کند.

۲. ابعاد و پیچیدگی قطعه

- قطعات بزرگ و سنگین (مثل سطل‌های ۲۰ لیتری، پنل سپر خودرو، محفظه دستگاه‌های صنعتی): برای این قطعات، معمولاً ۱ یا ۲ کویته انتخاب می‌شود. دلیل اصلی، محدودیت ظرفیت ماشین‌های تزریق پلاستیک است. این قطعات نیاز به حجم عظیمی از مواد مذاب و فشار تزریق بسیار بالا دارند. سطح پروژه (مساحت کل قطعات در حال تزریق در یک سیکل) در قالب‌های پرکویته برای قطعات بزرگ، به تناژ قفل‌شوندگی   Clamping Tonnageفوق‌العاده بالایی نیاز دارد که فراتر از توان بسیاری از ماشین‌های متعارف است.

 ۳. بودجه

- قالب‌های پرکویته: بدون شک، هزینه ساخت اولیه بسیار بالاتری دارند. دلیل آن، پیچیدگی و زمان‌بر بودن فرآیند ساخت است: ماشین‌کاری دقیق هر حفره معمولاً با دستگاه‌های CNC یا EDM، ساخت سیستم راهگاه‌های متعادل پیچیده برای تغذیه همه حفره‌ها به طور مساوی، طراحی و ساخت سیستم خنک‌کاری کارآمد برای همه حفره‌ها و ساخت سیستم بیرون‌انداز قوی‌تر. این هزینه‌های سنگین اولیه باید توسط حجم بالای تولید در طول عمر قالب جبران شود.

- قالب‌ های کم‌ کویته یا تک‌ کویته: هزینه ساخت اولیه به مراتب پایین‌تر است. زمان ساخت کوتاه ‌تر است و امکان شروع تولید سریع ‌تر فراهم می‌شود. با این حال، هزینه تولید هر قطعه Unit  Cost در این قالب ‌ها به دلیل تولید قطعات کمتر در هر سیکل و تقسیم هزینه‌های ثابت روی تعداد کم‌تری قطعه، بالاتر است.

۴. ظرفیت ماشین تزریق

- تناژ قفل‌شوندگی: (Clamping Force) این پارامتر (معمولاً بر حسب تُن گزارش می‌شود) نشان‌دهنده حداکثر نیرویی است که ماشین می‌تواند برای بسته نگه‌داشتن دو نیمه قالب در برابر فشار بالای تزریق مواد اعمال کند. قالب‌های پرکویته و/یا برای قطعات بزرگ، سطح پروژه (Projected Area) بزرگی دارند. فشار تزریق (معمولاً بین ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ بار) بر این سطح پروژه ضرب می‌شود و نیروی بسیار زیادی ایجاد می‌کند که باید توسط تناژ قفل‌شوندگی ماشین خنثی شود.